Het woord is al een puzzel laat staan de invulling ervan in de praktijk. “We moeten van het gas af “, is nog het meest eenvoudige idee. Gaskraan dicht draaien en klaar is kees. Maar dan; waar halen we onze energie dan vandaan? Dus er zullen andere energiebronnen gebruikt moeten worden.
En die moeten geen CO2 uitstoten. Kernenergie kan ook niet, want dat geeft afval dat jarenlang gevaarlijk blijft. (Toch zou de moderne kerncentrale nog eens bekeken moeten worden.) En verminderen van het gebruik van energie betekent dus isoleren. Dat zijn de twee pijlers van de transitie. Alle energie moet uit wind, zon en water gewonnen worden. En wellicht nog wat uit diverse andere bronnen zoals biobrandstof en waterstof. En we moeten er zuiniger mee omgaan.
Dat alles om de opwarming van onze eigen planeet te voorkomen. Daar wonen en recreëren we zo lekker op en dat willen we zo houden. Volgens geleerden komt de opwarming vooral door de uitstoot van CO2 bij de verbranding van gas, kolen en olie. Sommigen geloven dat niet. Zoals ene meneer Trump in Amerika maar die zegt wel meer rare dingen dus die moet je niet serieus nemen. Trouwens we hebben de tijd niet meer voor onderzoek en debatteren,
Dus zo is de transitie er gekomen. Maar we weten nog niet hoe dat moet en welke omvang dat heeft en hoe het zit met de kosten. Woonhuizen en industrie, overheidsgebouwen en gezondheidszorg het moet allemaal omgezet worden. Voor de verschillende sectoren in de maatschappij zijn overlegtafels ingesteld waar allerlei groeperingen, bedrijven en instellingen voor uitgenodigd zijn. En die hebben overeenstemming bereikt over plannen voor hun sector.
Alle ondernemingen en instellingen moeten dus over op andere energie. Niemand van de leiding van die instellingen zat daar op te wachten. Het is een extra opgave en taak en veel aandeelhouders of toezichthouders en bestuurders van de instellingen zullen dit niet met enthousiasme gaan doen. Alles blijft nu nog in de positieve sfeer van plannen maken en doelstellingen formuleren. Dat wordt bovendien gedaan door de bestuurders van de koepels, dus de verenigingen van werkgevers e.d.
Maar nu komt de fase van de plannen in de ondernemingen en overheden zelf en die moeten aan het werk met de medewerkers. Dan gaat het dus om de vraag wat doen we eerst en wat kan later. De directies moeten de kosten verrekenen in de productprijzen en de consumenten mogen dokken. Nu zijn er nogal wat aanbiedingen van producten waar je er 1 gratis bij krijgt dus dat kan wel wat minder. Maar een gratis energietransitie zal wel niet inzitten.
En veel werk zal veranderen. Dat betekent omscholingen en overplaatsingen. De gewone werknemers krijgen het op die manier mee te maken. Voor niemand zal het gemakkelijk zijn maar het moet wel gebeuren. Zo niet dan smelten de ijskappen en komt het zeewater aan de lippen. Men rekent dan op een stijging van 6 meter of meer.
Kort en goed, we hebben in de afgelopen eeuw een enorme stijging van de welvaart in onze westerse wereld gehad. Dat zit er even niet meer in, er is wel werk aan de winkel.