Toen ik vanochtend de krant opensloeg stond het er weer. De klimaattafels zijn er om draagvlak te creëren bij betrokkenen. Zijn ze er voor het draagvlak? Ze zijn er toch om de klimaatdoelstellingen te halen?
Doelstellingen formuleren is het probleem niet. Je zet verschillende deskundigen bij elkaar en geeft ze de opdracht om een realistisch plan te maken met een einddoel. Maar dan komt de echte vraag: “Hoe gaan we dat uitvoeren?” De regering dacht met de klimaattafels dat varkentje te kunnen wassen. Maar het ziet echt naar uit dat dat niet gaat lukken. Men vraagt steeds duidelijker om een inbreng van de overheid.
Maar ja, het kabinet heeft in het regeerakkoord zaken vastgelegd en die zijn niet meer onderhandelbaar. Zo is bijvoorbeeld het rekeningrijden al uitgesloten. En ondanks dat alle partijen aan de sectortafel mobiliteit voorstander zijn, kan rekeningrijden niet meer. Het zou de regering sieren als ze zelf met een beleid kwam waar in uitgewerkt wordt hoe ze de eigen doelstellingen wil realiseren. Want als er geen beleid is er ook geen doelstelling of draagvlak nodig. Er moet dus eerst beleid gemaakt worden en daar zijn de tafels mee bezig. Namelijk:” Hoe gaan we de doelstellingen realiseren? “ Dat de klimaattafels er niet uit komen met alle tegengestelde partijen bij elkaar is geen wonder. Iemand moet de regie hebben en aangeven welke richting het op moet. Dat is beleid maken. Maar de regering wil niemand van de coalitie of de fracties tegen de schenen schoppen. Want tja, dat kost stemmen.
Polderen wordt op deze manier modderen. Het is onvermijdelijk met elkaar verbonden, want zonder modder geen polder. Maar het klimaat gaat zo wel naar de knoppen. Het ontbreekt aan visie en dus is er ook geen leiding meer. Een leiding met visie is nodig om richting te geven aan een ontwikkeling. Dat geldt niet alleen in de politiek maar ook binnen bedrijven. De CEO of directeur wordt hierop geselecteerd. Als ondernemingsraad mag je de bestuurder er dus op aanspreken als hij of zij nalaat beleid te maken en vast te stellen. De OR is een controleorgaan en die hoeft het beleid niet te maken. Als er geen gedegen beleid is, kan de OR de directeur hierop aanspreken door uit te leggen wat er in hun ogen mis gaat in de onderneming. In het uiterste geval kan de OR het vertrouwen opzeggen in de bestuurder bij de aandeelhouders of toezichthouder (RVC OF RVT). Dat is in de politiek vrijwel uitgesloten. Daar blijft het modderen.