In Zeeland waar wij kampeerden op een boerencamping liet de boer zijn koeien voor het eerst in het jaar naar buiten gaan. De koeien zijn dan echt ‘uitgelaten’. Ze rennen en springen want ze ervaren hun vrijheid en ruimte. Maar zei de boer: “ze moeten ook even de schrikdraad voelen, dat is niet erg dan weten ze waar de grens van het weiland is.” Je moet de grens voelen. Zo wordt de koeien ook geleerd waar ze het voer kunnen vinden en hun melk kwijt kunnen. Ik dacht aan de asielzoekers. Hoe leren zij leven met de vrijheid en onze grenzen?
De asielzoekers zijn gevlucht uit hun land. Hebben de grens overschreden op zoek naar de vrijheid en ze komen vanwege die vrijheid hier aan. Wat is die vrijheid eigenlijk? Die vrijheid bestaat uit de democratische rechtstaat waar minderheden worden beschermd en de persoonlijke waardigheid wordt erkend. Waar staatsburgers het democratische grondrecht hebben over de rechten en plichten in hun land te beslissen. Zo moet aan de nieuwe burgers in dit land hun rechten ook geleerd worden.
Als je de hype rond Sylvana Simons hebt gevolgd zal menigeen zich toch afvragen waar mensen in dit land hun rechten en plichten geleerd hebben. De uitingen van velen op Twitter getuigen niet van enig inzicht in de grenzen aan hun vrijheid. Daar denkt men dat vrijheid betekent dat je net als de koeien zonder enige terughoudendheid rond kunt schelden en beledigen. Grenzen kent men niet anders dan dat die gewoon dicht moeten. Zelf wil men geen grens accepteren. Alles mag en kan gezegd worden. In zo’n land komen de asielzoekers terecht.
Recht zich beweegt tussen twee polen namelijk orde en vrijheid. In het boek van Ernst Hirsch Ballin: “Tegen de stroom” stelt hij dat het recht van mensen vraagt om te durven tegen de stroom in te gaan. Enerzijds is er het naleven en anderzijds het protesteren tegen onrecht. Zo wordt door mensen het recht en onrecht zichtbaar gemaakt.
Steeds meer mensen trekken over de landsgrenzen en denken dat die landen dezelfde mensenrechten respecteren. En sociale media zijn grenzeloos.Wat je daar aan mening doorgeeft komt overal. Mensenrechten krijgen echter in elke rechtstaat een eigen uitwerking en zijn dus territoriaal bepaald. De aandacht voor het eigene van een land in een groeiend Europa heeft dus een serieuze grond. En klikken over meningen is dus niet nodig.
Er komen migranten het land binnen en ze komen terecht tussen de (wan)orde die voortdurend ter discussie staat en het recht dat nageleefd moet worden. Daaruit bestaat onze vrijheid. Hoe kan je dat aan vreemdelingen uitleggen? Een simpele cursus burgerschap zal dit niet helder maken. Er moeten voorbeelden komen waar men van kan leren. Het moet zichtbaar gemaakt worden.
En or maakt met zijn standpunten en adviezen dat zichtbaar door tegen de stroom in te gaan. Tegen een stroming die niet in het belang is van de medewerkers, hun rechten misgunt en geen respect heeft voor hun achtergronden. Daarmee gebruik je het recht op vrijheid. Met het bepalen van opinies en standpunten doe je er aan mee en laat het niet gewoon over je heen komen. Vrijheid is vooral het lef hebben om tegen de stroming in te gaan. Medezeggenschap is in de ondernemingsraad actief het voorbeeld geven.