Oordelen en nog erger vooroordelen zijn er bij ieder van ons. En bij alle personen die besluiten nemen over anderen is het hebben van een oordeel over die persoon aan de orde. Ook in de Tweede Kamer maken de leden zich daaraan schuldig, door elkaar uit te maken voor leugenaar of knettergek. Ook daar worden dan oordelen gegeven over de persoon en niet over de feiten en meningen. Het oordelen over personen komt natuurlijk in de or ook voor. Het risico daarvan zien we in de gang van zaken rond de persoon van Gerrit Zalm.

Er is veel gedoe over de vraag of de oud-minister van financiën en VVD-prominent Gerrit Zalm wel aan kan blijven als voorzitter van de raad van bestuur van de ABN AMRO. Na een onderzoek in opdracht van oud minister van financiën Wouter Bos zou duidelijk moeten zijn of Zalm na zijn rol in de DSB bank nog wel aan kon blijven. Dat liep anders, want twee financiële autoriteiten deden een verschillenden uitspraak en hoewel de onderzoekcommissie een eenduidige uitspraak deed en de demissionaire minister de Jan Kees de Jager die uitspraak overnam was het kwaad al geschied.

Het gaat dan om de persoon die moet optreden als voorzitter van de raad van bestuur van een bank die onder de toezicht van de overheid valt. En terecht wordt hier met aandacht aan gewerkt. Maar kan het wel dat twee autoriteiten die zich bezig houden met de Nederlandse financiële instellingen namelijk De Nederlandse Bank en de Autoriteit Financiële Markten een verschillend oordeel geven?

De vraag daarbij is wat Zalm bij de DSB gedaan en nagelaten heeft en of dat verwijtbare zaken zijn. En onvermijdelijk komen hierbij zaken op tafel waarvan de ene instelling zegt dat hij harder had moeten optreden en de andere instelling zegt dat in die omstandigheden dat niet in redelijkheid van hem gevraagd had kunnen worden. De Tweede Kamer gaat zich hier nog over uitspreken en het is afwachten wat het resultaat zal zijn.

In een eerdere column: “Deze man deugt niet” schreef ik reeds dat de AFM een afweging had gemaakt over de betrouwbaarheid van een persoon en het besluit nam: “deze man deugt niet”. Dat soort besluiten kan de AFM kennelijk nemen. Daarnaast doet de DNB een uitspraak. Dan is er een commissie ingesteld die ook een uitspraak doet. De demissionaire minister van financiën doet dat eveneens en dan de Tweede Kamer nog eens. Is dat niet een beetje overdreven? Mag je zo met de persoonlijke aspecten van iemand omspringen en wat doet dat in de publiciteit. Zo is de persoon al veroordeeld voordat er een uitspraak van alle partijen is.

Beoordelen moet dan ook in kleine kring, zonder publiciteit en daarbij moet gelet worden op de beschadiging van de persoonlijke integriteit. Dat geldt ook voor de or.

Cor P. Berkel

Redacteur OR-Online