In de nieuwsberichten die wij op de redactie van or-online ontvangen was het volgende te lezen:
“De Nederlander Hubert Rampersad heeft en boek geschreven over het uitlijnen van Persoonlijk Leiderschap en Corporate Governance. Hij noemt dit authentiek bestuur. In het boek staat een voorwoord van de Centrale Banken van Saudi-Arabië en Bahrain die zijn ideeën krachtig onderschrijven. Rampersad zegt over zijn boek het volgende:”
“Grootschalige financiële schandalen veroorzaakt door onethische gedragingen van top-executives en politieke leiders wereldwijd, poor leadership, fraude, corruptie, mismanagement, witwaspraktijken, vriendjespolitiek en het schenden van de corporate governance regels zijn een wereldwijde epidemie. Corporate governance codes, regels, procedures en richtlijnen die overheden en organisaties momenteel hanteren om ethisch bestuur te garanderen bieden helaas onvoldoende bescherming. De resultaten van deze traditionele boekhoudkundige concepten zijn cosmetisch en hebben veelal een negatief effect. Het wordt tijd dat we eindelijk gaan beseffen dat het om fatsoen en persoonlijke integriteit gaat en niet om regels en procedures”.
Er moet bij een stelling of een opvatting die men heeft altijd een toets zijn waaruit blijkt dat wat gezegd wordt ook geloofwaardig is. Zo is de uitspraak dat men tegen het uitstoten van onverbrande benzine is nogal ongeloofwaardig als men vervolgens met een oldtimer van meer dan 50 jaar oud naar huis gaat. Of dat iemand die voor meer vrouwen aan de top is, vervolgens bij een opvolging en de mogelijke keuze tussen een man en een vrouw toch voor een man kiest.
Het prachtige nieuws dat gemeld werd afgelopen week, daar is niemand tegen. Dat wisten we eigenlijk al. Reden dus om even eens uit te zoeken waarom dat nu ineens nieuws is. Wat zijn de achtergronden van de brenger van het nieuws? Het zou zo maar een geestelijk leider kunnen zijn, bijvoorbeeld de paus of in een protestantse versie een predikant of wellicht een geestelijk leider van de moslims. Maar dat was niet het geval.
Het is iemand die gepromoveerd is in drie wetenschappelijke richtingen waaronder Management en Technologie en doceert aan “diverse Europese Universiteiten.” Hij heeft een boek over zijn studie geschreven met de titel: “Personal Balanced Scorecard: The Way to Individual Happiness, Personal Integrity, and Organizational Effectiveness”. Kosten $ 71.–. Zie hiervoor: c: TPS International
Maar gelukkig geeft hij ook colleges en seminars in andere gelegenheden. Zo wordt op de website aangegeven dat dit conferentieoord een goede locatie is en dat is niet de enige aangekondigde locatie waar hij optreedt. Wat is er mis met de het aankondigen van seminars in luxe en buitenissige omgevingen? En wat met de exorbitante kosten van het boek. Het laat zien dat het hier gewoon om geld verdienen gaat en niet om de boodschap. Het is een volstrekt commerciële benadering voor het uitdragen van een boodschap over fatsoen en persoonlijke integriteit. Dat maakt de boodschap ongeloofwaardig. Daarom kiest de nieuwe paus een sobere wijze van werken om geloofwaardig te blijven.
Wat denkt uw bestuurder hiervan en is een gesprekje over leven en leer van het management niet de moeite waard?
Cor P. Berkel
redacteur OR-Online