Velen wil graag geloven dat de wereld stabiel is en er niets verandert. Zo heeft men het eigen leven ook vorm gegeven. Daar heeft men zelf niets veranderd en alles is nog precies zo, als aan het begin van de loopbaan. Men heeft een vak geleerd en is daar in gaan werken bij een en dezelfde werkgever. Verandert er wat dan overkomt hen dat. Er is een reorganisatie of er men wordt getroffen door ontslag, als een ziekte. Het leven is een niet te vermijden tragedie.

Zelf heb ik een wat meer dynamische instelling. Ik koos zelf verschillende werkgevers, schakelde van werknemer over naar werkgever en ondernemer, van techniek naar sociale vakgebieden en bedrijfskunde. Maar ik zie wel hoe dat bij anderen gaat. Men vindt de risico’s te groot en is beducht voor tegenslagen. En dat moet je respecteren want iedereen heeft het recht op het invullen van een eigen bestaan. Maar opvallend is dat veel werknemers en werkgevers weinig tot geen gebruik maken van de omscholing mogelijkheden. En erg afwachtend zijn, tot de noodzaak hen er toe dwingt. Zo zijn er goede opleidingsvoorzieningen en fondsen opgezet binnen de sectoren. Veel voortgang is er echter niet geboekt in het permanent leren. Er moet dus meer gebeuren dan alleen het bieden van mogelijkheden.

Leidinggeven daaraan is nodig omdat er maar weinigen zijn die een grotere verantwoordelijkheid nemen dan voor alleen voor hen directe omgeving. Men kijkt niet verder dan de neus lang is zeggen we dan. Maar dat is te kort door de bocht. Mij lijkt dat de risico’s dei ingeschat worden oor iedereen anders liggen.  Bovendien weten velen ook niet wat nu precies het gevolg is van het leren van andere vaardigheden.

Leidinggevenden hebben drie basis eigenschappen:

• ze kunnen tegenslagen verwerken
• zijn gericht op de toekomst en hebben daar een visie op
• ze kunnen hun normen en waarden in de praktijk brengen.

En die drie eigenschappen zijn nodig, omdat de wereld en de mensen veranderen.

En achteraf  kan dan beoordeelt worden of een nieuw product voorziening of methode een succes wordt. Dat is het risico van de bestuurder,  ondernemer of politicus. En vooraf of tijdens de veranderingen staan de beste stuurlui altijd aan de wal. Maar de centrale vraag is of de bestuurder, ondernemer of politicus het vertrouwen blijft houden. Dat hangt af van de openheid en het toepassen van de procedures. Wordt het spel zuiver gespeeld? Daarmee is de integriteit aan de orde en als men daar aan twijfelt dan valt het doek.

Cor P. Berkel

voorzitter