Het CDA-congres is al genoeg behandeld in de media. Daar zijn alle voorstanders en tegenstanders van het gedogen nog eens uitvoerig aan het woord gekomen, dus daar ga ik niets meer over zeggen.
Behalve dan dat ik niet kan nalaten het te vergelijken met een bijeenkomst van het gehele personeel georganiseerd door de or. En als je dan daarbij bedenkt dat het voor de or net zo zou kunnen aflopen als bij het CDA-congres dan vraag je je af wat het resultaat daarvan is. Het resultaat is een gespleten achterban. Doordat het congres een uitgewerkt besluit kreeg voorgelegd waarop alleen instemmend of afwijzend gereageerd kon worden, heeft iedereen een kant gekozen; voor of tegen. Dat hoorde je en bij de stemmingen zag je dat gebeuren. Het CDA bestaat nu uit voor en tegenstanders. Een splitsing die niet zal verdwijnen maar telkens weer gaat opspelen en vooral ook in de media een bron van “vermaak”zal zijn. Probeer daar als CDA maar eens één partij van te maken. Men had dit vooraf moeten bedenken en een andere werkwijze moeten kiezen. Dus ik raad de or-en af dit zo te doen maar een congres te houden over open voorstellen die in het congres behandeld en aangevuld kunnen worden. Samen iets opbouwen heet dat en dat stimuleert.
Maar verder zult u mij er niet over horen, behalve dan dat ik niet kan nalaten even te kijken naar de rol van de or na afloop van het achterbancongres. Op basis van een uitslag van 2/3 voor en 1/3 tegen kun je als or natuurlijk geen advies of instemming geven. Want de or-leden die tegen zijn hebben nu een legitimatie van het congres en die uitslag kunnen ze ook niet naast zich neerleggen. Dus dat gaat een scheiding der geesten opleveren in de or waar veel frustraties door ontstaan. Dus ook hierbij moet de or vooraf bedenken dat de or na het congres wel tot een besluit moet kunnen komen en daarna weer als or verder moet. Daar moet het congres een bijdrage aan leveren. Het gaat niet alleen om een demonstratie van partij-democratie maar ook om het vervolg in de besluitvorming. Meer wil ik er niet over zeggen.
Behalve dan dat ik toch ook iets kwijt wil over Wilders. En dat is dat je Wilders niet binnen de perken houdt met het idee van bruggen bouwen en tegenstellingen overbruggen. Hij blaast bruggen sneller op dan dat andere partijen ze kunnen bouwen en tegenstellingen creëren is zijn lust en zijn leven. Dus dat idee gaat niet werken. Zo gaat de samenwerking met Wilders eveneens een bron van vermaak voor de media worden. Daarmee haalt Wilders wel zijn eigen gedoogakkoord onderuit ,want dan hebben toch nog een derde publieke zender nodig, speciaal voor de linkse kerk.
Cor P. Berkel
Redacteur OR-Online