Dat is de titel van een boek van Michiel Bicker Caarten, ’met 100 feiten die u een andere kijk op de wereld geven’ (ISBN 978 90 351 38780). In deze toch wel sombere tijden kunnen we wel een opsteker gebruiken. En dat is het zeker. Geen ongefundeerde prietpraat maar gebaseerd op feiten en overtuigend. Waar we te weinig aandacht aan geven in onze informatievoorziening zijn de wereldwijde ontwikkelingen op de lange termijn. Zo is Nederland het op vier na rijkste land ter wereld. Wie durft er dan nog te klagen? Ik geef nu wat items door uit dat boek.
Hij geeft een overvloed aan feiten en kijkt over lange perioden. Om wat voorbeelden te noemen: In Nederland is sinds 1980 de welvaart met 50% toegenomen en het aantal banen trouwens ook. Maar alles zwaait als een klepel van een klok altijd weer te ver door. In de jaren zeventig zijn er te veel overheidsuitgaven en is er te veel overheidsregulering. In de jaren rond de eeuwwisseling was er te weinig overheidstoezicht op van alles maar zeker op de banken. Toen hebben Europese banken zelfs meer junk gekocht als belegging dan hun Amerikaanse concurrenten. Iedereen leefde in de roes dat het niet op kon. En ook nu slaat de klepel weer de andere kant uit.
In 1900 had geen enkel land in Europa vrouwenkiesrecht en Finland was het eerste Europese land in 1906. In Frankrijk kregen mannen in 1848 kiesrecht maar de vrouwen in 1948. De democratie waarbij iedereen gebruik kon maken van het kiesrecht is dus niet zo oud en in Nederland kregen mannen van 23 jaar en ouder in 1917 kiesrecht en de vrouwen in 1919. Maar in 1989 hadden van de 167 landen er 69 een democratie en in 2011 waren dat van de 195 landen er 117. Een enorme stijging dus en met name in de periode na 1989, dus nog maar 25 jaar geleden.
Meer democratieën gaat hand in hand met minder geweld. Mensen worden dan minder gewelddadig. Het aantal oorlogen tussen landen is sinds de Tweede Wereldoorlog gedaald tot bijna nul in de eenentwintigste eeuw. En niet alleen het aantal internationale conflicten nam af, ze werden ook steeds minder dodelijk. Met name de handel tussen gelijkwaardige personen en instanties is de oorzaak van de verminderde spanningen, oorlogen en als gevolgen daarvan minder doden.
Maar hoe gaat het dan met de wereldbevolking en de voeding van die bevolking? Geruststellend is dat een bevolking ondanks de toename van het voedsel en de verbetering van de gezondheidszorg stabiliseert. Het blijkt dat vrouwen als ze betere leefomstandigheden krijgen, kiezen voor minder dan 2.1 baby per vrouw. Zo wordt de wereldbevolking niet groter dan 9,3 miljard. Meer of minder oorlogen maakt niet uit en die mensen zullen naar verwachting vooral in de steden wonen.
De voedselproductie op dit moment is voldoende voor een wereldbevolking van ongeveer 7 miljard mensen en er leven nu ongeveer 6 miljard mensen op aarde. Er is dus genoeg voedsel en toch lijden er 1 miljard mensen honger. Het probleem is dat het niet op tijd op de juiste plaats komt.
Nu weten we het wel denk ik. Somberen levert niets op we moeten de handen uit de mouwen steken want er is een hoop te doen.
Cor P. Berkel
redacteur OR-Online